Psychologiczne aspekty odchudzania
Paradoksalne jest to, że czynnikiem decydującym o tym, że osoba postanawia wprowadzić zmiany żywieniowe( głównie przejść na dietę), są często jej nierealistyczne wyobrażenia dotyczące własnej sylwetki i społecznego funkcjonowania. Wyobrażenie siebie w szczuplejszej „wersji” powoduje, że część osób podejmuje się odchudzania. Mają one nie tylko niemożliwe przeświadczenie co do liczby utraconych kilogramów, ale też tego, że na pewno odniosą sukces. Uważają bowiem, że schudną szybciej, łatwiej i więcej niż to w ogóle fizjologicznie możliwe.
Ta zakłamana nadzieja daje im siłę, aby zacząć ten trudny proces. Najczęściej jest też przyczyną porażki, czyli przerwanie stosowania diety lub nieutrzymywania jej efektów. W konsekwencji nie skoczy się na jednej próbie odchudzania. Nadzieja zostanie na nowo obudzona przez medialne pokazywanie osób, którym się udało.
Należy przerwać krąg (dieta-przerwanie diety-przybieranie kilogramów- kolejna dieta). Do tego by zmniejszyć ryzyko efektu jojo, należy przejść przez cały proces odchudzania najlepiej z pomocą specjalisty ds. żywienia- dietetyka. Efekt jojo nie jest pożądany z fizjologicznych i psychologicznych przyczyn. Fizjologicznym skutkiem przerwania diety jest większe ryzyko wzrostu masy ciała w porównaniu z ilością kilogramów przed zastosowaniem diety. Natomiast z psychologicznego punktu widzenia wiąże się to m.in. z zaniżoną samooceną, wyrzutami sumienia i rosnącą bezradnością.
Odchudzania nie należy rozumieć jako moment zastosowania diety i zwiększenia aktywności fizycznej na pewien czas i powrót do niezalecanych produktów. Powinno się wprowadzić zmiany na stałe jako zmiana stylu życia tzn. że należy zmienić nawyki żywieniowe. Stąd ważne jest wzięcie pod uwagę roli i znaczenia relacji osoby z otoczeniem.